De wereld, ze kantelt
En wij, we kantelen met haar mee
Alleen vandaag, ik voor even niet
Ik beweeg me tegendraads
Zodat alles haaks op me staat
Bergen, bomen, mijn bed
Ik zie ze vanuit een andere hoek
Het is een prettige ontregeling
Het ongrijpbare is opnieuw precies dat
Ook vanuit deze kant bekeken
Blijf ik even nietig toezien
Hoe alles ondanks mijn tegenstroom
Zich onbekommerd blijft bewegen
Precies dit had ik even nodig
Voor ik me overgeef aan het leven
23-1-2023
Marlijn