Fotosyntheren

Ik wil dus fotosyntheren
M’n wortels zo
Verticaal de diepte in
Met elke huidcel
Zonlicht vangen

laat ik alles uit m’n
Handen vallen
Grondig
blijven staan
en concentreren

Water zuigende tenen
En benen als
knokige stammen
Levende dragers
Van twee nestjes

Onder een volle kruin
Geen breinpoep
Maar zuurstof
de rondte in pompen
Fixeer me

Tot ik de aarde voel
Pulseren
Gedeelde atomen
Die de zee herinneren
Water

Door heel mijn zijn
Zonlicht op mijn lijf
Fotosynthese is
Geen gegeven maar
Een werkwoord

Ik wil dus fotosyntheren
Hersenloos weten
Aarde, water
Terugkeren naar
Verweven leven

Marlijn 1-5-25